Το παρόν Ελληνικό Σύνταγμα διαχωρίζει μεν , λεκτικά , τις τρείς εξουσίες την κυβερνητική την βουλευτική και την δικαστική ΑΛΛΑ δίνει σχεδόν απεριόριστη εξουσία στον πρωθυπουργό της χώρας να επιλέξει και να επιβάλλει τους υπουργούς της κυβέρνησης που προκύπτει μετά από τις εκλογές. Το «σχεδόν» σημαίνει ότι έχει μία ηθική ή κατ΄έθιμον «υποχρέωση» να επιλέξει άτομα ικανά για την θέση για την οποίαν προορίζονται αλλά δεν αυτό ΔΕΝ είναι υποχρεωτικό, ούτε ελέγχεται από κανέναν. Πρακτικά σημαίνει ότι εγω σαν ψηφοφόρος ΔΕΝ ψηφίζω κυβέρνηση αλλά βουλή. Είναι όμως γνωστό ότι και οι βουλευτές που ψηφίζω εξαρτώνται ΚΑΙ ηθικά ΚΑΙ οικονομικά από το κόμμα από το οποίο προέρχονται δεδομένου ότι τους παρέχει την αντίστοιχη στήριξη. Συμπερασματικά οι προκύπτοντες βουλευτές ΔΕΝ υπηρετούν τα δικά μου συμφέροντα αλλά είναι έρμαια και πειθήνια όργανα των αρχηγών των κομμάτων στα οποία ανήκουν με αποτέλεσμα η ψήφος μου να έχει μόνον συμβολική σημασία . Οι βουλευτές που ΕΓΩ διάλεξα ( τα κριτήρια επιλογής μου είναι ένα άλλο πολύ πονεμένο θέμα εκτος του παρόντος άρθρου) είναι εκτος ελέγχου από εμένα για τουλάχιστον 4 χρόνια.
Εχω , λοιπόν, μία υποχείρια βουλή ελεγχόμενη πλήρως από τους εκάστοτε πολιτικούς αρχηγούς και από τον πρωθυπουργό της χώρας ο οποίος επιπλέον διορίζει ΚΑΙ τον πρόεδρο της δικαστικής εξουσίας ,άρα ΚΑΙ η περιβόητη δικαιοσύνη είναι κατ΄επίφασιν ανεξάρτητη ,αλλά ας μη προχωρήσω σε αυτό το θέμα.
Σαν κάτοικος αυτής της χώρας αισθάνομαι ότι ζω σε μία κατάσταση όπου η διάκριση των εξουσιών είναι ένα πλανώμενο φάντασμα πέραν οιασδήποτε πραγματικότητας και μόνον σε κάποια γραπτά κείμενα. Αφήνω λοιπόν την φαντασία μου να καλπάσει και να σκεφθεί την μελλοντική ύπαρξη ανεξάρτητων εξουσιών όπως :
- Νομοθετική εξουσία αποτελούμενη από βουλευτές που προκύπτουν από την δική μου ψήφο όπου εχω την δυνατότητα να επιλέξω ορισμένο αριθμό από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους.
- Κυβερνητική εξουσία που προκύπτει από ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ψηφοφορία και η οποία καλείται να εφαρμόσει τις αποφάσεις της νομοθετικής εξουσίας και είναι ελεγχόμενη από αυτήν ως προς την εφαρμογή των αποφάσεων της νομοθετικής σε εύλογο χρονικό διάστημα.
- Δικαστική εξουσία που προκύπτει από ανεξάρτητες εσωτερικές εκλογές του δικαστικού σώματος όπου οιαδήποτε προσπάθεια υπόδειξη ανθρώπων από τις προηγούμενες δύο εξουσίες είναι πρακτικά άνευ σημασίας , άρα άχρηστη.
- Εκτελεστική εξουσία (περιλαμβάνει το σύνολο των δημόσιων λειτουργών = δημόσιοι υπάλληλοι) η οποία καλείται να λειτουργήσει επιλέγοντας η ίδια τους ιθύνοντες της και ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ από επιλογές των άλλων εξουσιών ( προφανώς οι διορισμοί απαγορεύονται !!) και
- Μια και τα ΜΜΕ είναι από την φύση της εργασίας τους μία άκρως εξουσιαστική δύναμη , αναρωτιέμαι μήπως θα πρέπει να ορίζονται από το Σύνταγμα της χώρας οι τρόποι λειτουργίας τους , όπως συμβαίνει και με τις λοιπές εξουσίες, άρα μία 5η εξουσία.
Γνωρίζω ότι η φαντασία μου αιθεροβατεί αλλά είναι δικιά μου και μου ανήκει. Γνωρίζω ότι η πραγματικότητα με ενοχλεί και προσβάλλει την νοημοσύνη μου , και την αισθητική μου ( αναφέρομαι και στην πρόσφατη προεκλογική περίοδο), πέραν από την ποιότητα της ζωής μου.
Δεν γνωρίζω εάν οι φαντασιώσεις μου θα οδηγήσουν κάπου αλλά δεν έχω άλλη επιλογή από αυτές.
Ενας σκεπτόμενος Αθηναίος κάτοικος.
Π.Λαμπρούκος