Flag_of_Italy_02a

 

Δευτέρα, 8/8/2016

Tο ανώτατο δικαστήριο της Ιταλίας έκρινε έγκυρο τον αριθμό των περισσότερων από 500.000 υπογραφών που συγκεντρώθηκαν υπέρ της διεξαγωγής του και έδωσε «πράσινο φως» προκειμένου να διεξαχθεί δημοψήφισμα για την αναθεώρηση του Συντάγματος. 

mateo-renzi_1

Σύμφωνα με τον πρωθυπουργό της Ιταλίας, Ματέο Ρέντσι, η αναθεώρηση του Συντάγματος θα διασφαλίσει πολιτική σταθερότητα σταθερότητα στη χώρα, ενώ έχει πει ότι αν δεν περάσει η αναθεώρηση στο δημοψήφισμα ο ίδιος θα παραιτηθεί.

Υποστηρίζει ότι με την αναθεώρηση του Συντάγματος θα δοθεί τέλος σε δεκαετίες διακυβέρνησης από εύθραυστες κυβερνήσεις που έχουν καταστήσει δύσκολη την ανάκαμψη της οικονομίας.

Πλέον η ιταλική κυβέρνηση έχει στη διάθεσή της 60 ημέρες για να επιλέξει ημερομηνία για τη διεξαγωγή του δημοψηφίσματος, το οποίο αναμένεται να διεξαχθεί μεταξύ Οκτωβρίου και Δεκεμβρίου 2016.

Και τα δύο σώματα του ιταλικού κοινοβουλίου έχουν εγκρίνει από τον Απρίλιο τις προτεινόμενες αλλαγές στο Σύνταγμα της χώρας, που προβλέπουν ουσιαστικά την κατάργηση της Γερουσίας ως αιρετού σώματος.

Το Σύνταγμα της Ιταλίας ισχύει από το 1948 και οι όποιες αναθεωρήσεις θα πρέπει να τεθούν σε λαϊκό δημοψήφισμα.

Κύρια πηγή: Εφ.Συν

Συναφείς δημοσιεύσεις: Καθημερινή, Σκάϊ, EurActivTVXS, PressPublica

 

Προχωρούν προς το συνταγματικό δημοψήφισμα οι Ιταλοί

4 σχόλια στο Προχωρούν προς το συνταγματικό δημοψήφισμα οι Ιταλοί

  • 11/08/2016 στο 10:45 πμ
    Σύνδεσμος

    «Άντε και στα δικά μας», σχολίασε στο δικό του blog ο Πέτρος Χασάπης, προσθέτοντας πως «χρειάζεται νέους λαϊκούς ηγέτες και συνειδητοποίηση του κόσμου για να το επιτύχουμε αυτό».

    «Στην Ιταλία των 62 εκατομμυρίων κατοίκων – συνεχίζει ο Π. Χασάπης – χρειάζονται 500.000 υπογραφές. Εδώ στην Ελλάδα των 10 εκατομμυρίων ο Τσίπρας πρότεινε 1.000.000 υπογραφές και όχι για την αναθεώρηση του Συντάγματος, αλλά για μια απλή πρόταση νόμου, για την οποία στην Ιταλία απαιτούνται μόνο 50.000 υπογραφές!!! Και δεν φτάνει αυτό, αλλά ξεσηκώθηκε και όλο το κρατικοδίαιτο καθεστώς, να μιλήσει για εκτροπή.»

    Βλ. εδώ την ανάρτηση του Πέτρου Χασάπη:
    http://hassapis-peter.blogspot.gr/2016/08/blog-post_95.html

    Απάντηση
  • 11/08/2016 στο 10:48 πμ
    Σύνδεσμος

    «Δεν είμαι βέβαιος για την ευχή Πέτρο. Ναι μεν οι Ιταλοί θα κληθούν να αποφασίσουν οι ίδιοι για τον καταστατικό χάρτη της χώρας τους, κι αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό. Από την άλλη όμως μεριά το περιεχόμενο που θέλει να δώσει ο Ρέντσι στη συνταγματική αναθεώρηση είναι στον αντίποδα αυτού που θα ευχόμασταν: συγκεντροποίηση και ενίσχυση της εκτελεστικής εξουσίας, μεγάλωμα της “απόστασής” της από τους αντιπροσωπευτικούς θεσμούς. // Aυτό είναι σε γενικές γραμμές και το σχέδιο του Τσίπρα.»

    Βασίλης Ξυδιάς (μεταφορά μιας συζήτησης από το fb).

    Απάντηση
  • 11/08/2016 στο 10:50 πμ
    Σύνδεσμος

    «Βασίλη, αν το εγκρίνει ο Ιταλικός λαός, εμάς τις μας πειράζει. Αυτό δεν θέλουμε; Να αποφασίζει ο λαός; Αν ο λαός θέλει να χάσει εξουσίες υπέρ της συγκεντρωτικής διοίκησης αυτό θα γίνει. Εκτός και αν θέλουμε το λαό να αποφασίζει όπως εμείς θεωρούμε σωστό. Αυτό είναι ελιτίστικο. Τότε απλά χρησιμοποιούμε το λαό. Ο γερμανικός λαός ψήφισε τον Χίτλερ και υπέστη τις συνέπειες. Σήμερα ένας “δημοκράτης” θα έλεγε ότι δεν έπρεπε να επιτραπεί να ψηφιστεί ο Χίτλερ. Ο γερμανικός λαός λοιπόν έκανε το λάθος και το πλήρωσε. Το ίδιο έπαθαν πολλές φορές και οι αρχαίοι Αθηναίοι. Μην ξεχνάμε την εκστρατεία στην Σικελία κ.λ.π. Η δημοκρατία προχωράει και μαθαίνει από τα λάθη της.»

    Πέτρος Χασάπης (μεταφορά από το fb).

    Απάντηση
  • 11/08/2016 στο 10:52 πμ
    Σύνδεσμος

    «Δεν μπορώ να καταλάβω πώς τη διαφορά μεταξύ ορθού και λάθους τη μετατρέπεις με τόσο αυτόματο τρόπο σε διαφορά μεταξύ “επιτρέπεται” (το ορθό) και “απαγορεύεται” (το λάθος). Δεν ξέρω κάποιον “δημοκράτη” που θα έλεγε ότι δεν έπρεπε “να επιτραπεί να ψηφιστεί ο Χίτλερ”. Ξέρω όμως ότι η άνοδός του Χίτλερ στην εξουσία ήταν λάθος, το οποίο μάλιστα δεν το πλήρωσαν μόνο οι Γερμανοί, αλλά ολόκληρη η ανθρωπότητα. // Ακριβώς επειδή επιτρέπεται το λάθος, γι’ αυτό το συζητάμε. Αλλιώς θα λυνόντουσαν τα προβλήματα με τη θέσπιση σωστών κανόνων (=φορμαλισμός). Προσωπικά θεωρώ ότι οι κανόνες και οι θεσμικές διαδικασίες είναι μια πολύ σημαντική διάσταση της δημοκρατίας (γι’ αυτό άλλωστε και είμαι μέλος της Πρωτοβουλίας), αλλά θεωρώ εξίσου σημαντικά και τα “περιεχόμενα” της πολιτικής, καθώς και τα πρόσωπα που την ασκούν.

    »Και ίσως θα έπρεπε να προσέξεις λίγο το σόφισμα που ενυπάρχει στο επιχείρημά σου: Αν ο λαός αποφασίσει ότι δεν θέλει να αποφασίζει, εμείς το θέλουμε αυτό ή δεν το θέλουμε; // Δεν είναι λογοπαίγνιο, είναι πραγματική ιστορία. Είναι η περίπτωση της κατάρρευσης της ρωμαϊκής δημοκρατίας, είναι η περίπτωση του Χίτλερ που ανέφερες, και πολλές άλλες περιπτώσεις.

    »Εν πάση περιπτώσει, στην προκείμενη περίπτωση χαίρομαι που οι Ιταλοί θα έχουν τη δυνατότητα να αποφασίσουν, αλλά δεν παραβλέπω τί τους προτείνεται. Θα πρέπει να πουν ΝΑΙ ή ΟΧΙ σε μια πρόταση που τους έρχεται από τα “πάνω”. Νομίζω ότι αυτό είναι μακρυά και από τη δική σου αντίληψη για το ποιος πρέπει να θέτει τα διλήμματα και με ποιον τρόπο. Διότι τα “άνωθεν” διλήμματα ενέχουν εκβιασμούς, παραπλάνηση κλπ. Έτσι δεν είναι; // Βέβαια, η αλήθεια είναι πως οι εκβιασμοί και η παραπλάνηση είναι δίκοπα μαχαίρια. Το είδαμε στο Brexit και πιθανόν να το δούμε τώρα και στο ιταλικό δημοψήφισμα. Περί αυτού πρόκειται.»

    Βασίλης Ξυδιάς (μεταφορά από το fb).

    Απάντηση

Γράψτε απάντηση στο Vassilis Xidias Ακύρωση απάντησης

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

  −  3  =  2